ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ : ΥΠΑΡΧΕΙ ;

Οι θυρεοειδικές παθήσεις όπως  ο υποθυρεοειδισμός, ο υπερθυρεοειδισμός και οι θυρεοειδικοί όζοι είναι προβλήματα που εμφανίζονται συχνά. Στην καθημερινή κλινική πράξη, οι ασθενείς με ρωτούν συχνά για τις διατροφικές αλλαγές που μπορούν να κάνουν για να αντιμετωπίσουν ή να αναστείλουν την θυρεοειδική νόσο.

Οι θυρεοειδικές παθήσεις όπως  ο υποθυρεοειδισμός, ο υπερθυρεοειδισμός και οι θυρεοειδικοί όζοι είναι προβλήματα που εμφανίζονται συχνά. Στην καθημερινή κλινική πράξη, οι ασθενείς με ρωτούν συχνά για τις διατροφικές αλλαγές που μπορούν να κάνουν για να αντιμετωπίσουν ή να αναστείλουν την θυρεοειδική νόσο.

 Τα επιστημονικά δεδομένα που υπάρχουν μέχρι τώρα είναι ισχυρά, μόνο για επαρκή και όχι υπερβολική πρόσληψη ιωδίου για βελτίωση γενικά της υγείας του θυρεοειδούς καθώς και τα συμπληρώματα σεληνίου για την νόσο Grave’s (υπερθυρεοειδισμός). Εκτός από αυτά, υπάρχουν διάσπαρτα επιστημονικά δεδομένα, όχι ισχυρά, που δείχνουν ότι κάποιες διατροφικές συνήθειες  μπορεί να επηρεάσουν τον υποθυρεοειδισμό και τον υπερθυρεοειδισμό.

Οπότε θα σας παραθέσω κάποια στοιχεία που θα καλύπτουν τις περισσότερες απορίες των ασθενών μας  για την «θυρεοειδική διατροφή».

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ

ΙΩΔΙΟ

Η παραγωγή της θυροξίνης εντός των θυρεοειδικών κυττάρων χρειάζεται επαρκή επίπεδα ιωδίου που προσλαμβάνεται από τις τροφές. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση (RDA) είναι περίπου  150μg ημερησίως στους ενήλικες,  220-150μg ημερησίως στην εγκυμοσύνη και  290-150μg ημερησίως  σε θηλάζουσες.   Οι συνήθεις πηγές είναι:  το ιωδιωμένο αλάτι και θαλασσινά, ψωμί και κάποιοι σπόροι. Χάπια ιωδίου ή σπιρουλίνα μπορεί να περιέχουν πολύ περισσότερο από την συνήθη δόση, δεν συνιστώνται, διότι μπορεί να προκληθεί βλάβη στην θυρεοειδική λειτουργία. Με την συνήθη διατροφή μας λαμβάνουμε την απαραίτητη ποσότητα ιωδίου. 

ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΟΓΟΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Βρογχοκήλη λέγεται  η διόγκωση του θυρεοειδούς. Οι βρογχοκηλογόνες ουσίες είναι οποιαδήποτε ουσία που μπορεί να βοηθήσει στην διόγκωση του θυρεοειδούς. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα προϊόντα σόγιας και τα σταυρανθή λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, λαχανάκια Βρυξελλών, kale, γογγύλια, ρέβα, κουνουπίδι).

Τα λαχανικά αυτά, περιέχουν ουσίες που έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες (σουλφοραφάνες, ισοθειοκυανικά άλατα). Περιέχουν όμως και ουσίες (θειοκυανίνες) που μπορεί να προκαλέσουν υποθυρεοειδισμό ή να τον επιδεινώσουν , αν καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες.  Στοιχεία για τις ποσότητες που πρέπει να καταναλωθούν είναι περιορισμένα. Γι’ αυτό, μια ισορροπημένη διατροφή, με λογικές καθημερινές ποσότητες αυτών των λαχανικών είναι σωστή για την γενικότερη υγεία μας χωρίς να επηρεαστεί η παραγωγή  των θυρεοειδικών ορμονών.

Οι ασθενείς που είναι υποθυρεοειδικοί (νόσος Ηashimoto) και λαμβάνουν τη σωστή δόση θυροξίνης άφοβα μπορούν να καταναλώνουν ποσότητες απο αυτά τα λαχανικά.

Η σόγια περιέχει ισοφλαβόνες που μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Ειδικά στα νεογνά με συγγενή υποθυρεοειδισμό απαγορεύεται να χορηγούμε γάλα σόγιας που μπορει να επιδεινώσει τον υποθυρεοειδισμό και να χρειαστεί να δίνουμε αυξημένη δόση θυροξίνης. Οι ενήλικοι υποθυρεοειδικοί ασθενείς που είναι καλά ρυθμισμένοι μπορούν να χρησιμοποιούν προιόντα σόγιας.